Dziś skupimy się na osobach, które na co dzień funkcjonują nieco odmiennie od większości społeczeństwa, mianowicie na leworęcznych. Krąży wiele mitów na temat wyjątkowości tej cechy, istnieją przekonania, że takie osoby są bardziej inteligentne, szybciej dostosowują się do nagłych zmian czy też są lepszymi graczami w grach zespołowych. Zapraszamy do zapoznania się z tekstem, w którym opisaliśmy jak wyglądał świat leworęcznych kiedyś, a także przedstawiliśmy argumenty za i przeciw byciu leworęcznym.
Zachęcamy do dzielenia się w komentarzach swoimi przemyśleniami, na temat bycia leworęcznym, czy kiedykolwiek sprawiało to Wam problem? Jak wasze otoczenia Was postrzega lub jak Wy postrzegacie leworęcznych? Zapraszamy do dyskusji!
Jak jest z tymi leworęcznymi?
Leworęczni posiadają większą sprawność lewej ręki, używają jej do do codziennych czynności takich jak pisanie, rysowanie czy jedzenie. Na świecie średnio co dziesiąta osoba jest leworęczna. Zależne jest to często od czynników genetycznych, bo gdy rodzice są leworęczni to jest około 50% szansy, że również dziecko odziedziczy tą cechę. W przypadku gdy rodzice są praworęczni prawdopodobieństwo, że ich dziecko będzie leworęczne spada do około 2%. W niektórych krajach mocno rozwinięty jest negatywny stosunek do leworęcznych z powodu m.in. czynników kulturowych np. w Japonii i Chinach przywiązuje się ogromne znaczenie do kaligrafii i pisania prawą ręką. Wokół leworęczności narosło bardzo wiele mitów. Kiedyś leworęczność traktowano jako powód do wstydu, dziś jednak sytuacja zmieniła się i w wielu sytuacjach uważa się ją za powód do dumy, może jednak przyjrzyjmy się konkretnym faktom.
Leworęczność kiedyś a dziś
Przez długi czas, powszechną praktyką było przestawianie leworęcznych dzieci na prawą rękę. Rodzina stosowała przeróżne techniki by dziecko nie posługiwało się lewą ręką np. zmuszano je do pisania tylko prawą ręką, do trzymania w prawej ręce sztućców, często w trakcie jedzenia przywiązywano mu lewą rękę do ciała lub do krzesła, bandażowano ją, zakładano rękawiczkę czy gips. Ten ogromny napór ze strony dorosłych wpływał bardzo niekorzystnie na rozwój i zdrowie młodych ludzi – byli zniechęceni do nauki co pogorszyło ich wyniki w szkole, często się jąkali i odczuwali ciągły niepokój. To negatywne postrzeganie leworęczności wywodziło się z koncepcji Samuela Ortona, pioniera badań nad trudnościami w uczeniu się, który traktował to jako defekt, który wymaga korekty. Dopiero w latach 80-tych pojawiły się nowe doniesienia o braku zależności pomiędzy leworęcznością, a gorszymi wynikami w nauce. W końcu zaprzestano piętnować leworęczne dzieci i opracowano nowe zalecenia dydaktyczne, aby ułatwić im funkcjonowanie w świecie dostosowanym do osób praworęcznych. Co lepsze, zaczęto sugerować, że te osoby mają lepiej rozwinięte umiejętności wzrokowo-przestrzenne czy większy zasób słownictwa. Wynika to z codziennej stymulacji mózgu, poprzez codzienne funkcjonowanie w “praworęcznym świecie”.
Zalety i wady bycia leworęcznym
Osoby leworęczne wykazują świetne zdolności adaptacyjne dzięki codziennemu przebywaniu w świecie przystosowanym dla praworęcznych. Śmiało można stwierdzić, że leworęczni mają przewagę nad pozostałymi, ponieważ ich prawa ręka jest znacznie sprawniejsza niż lewa u praworęcznych. Gdy lewa ręka jest unieruchomiona, bez problemu przestawiają się, dzięki szybszemu przesyłaniu informacji z jednej półkuli do drugiej, co wiąże się z „lepszym rozbieżnym myśleniem”, w którym badane są możliwe opcje, a co za tym idzie spora kreatywność w rozwiązywaniu problemów. Szybsze przesyłanie impulsów nerwowych w mózgu to z kolei krótszy czas reakcji na bodziec zewnętrzny, dzięki temu leworęczni statystycznie powodują mniej wypadków drogowych. Kolejny powiązany z tym element to lepsza wyobraźnia i dokładniejsze postrzeganie przestrzeni oraz sprawniejsze posługiwanie się mapą.
Podczas uprawiania sportów, kiedy ważna jest rywalizacja, często osoba leworęczna ma przewagę. W boksie większość zawodników uczy się jak bronić się przed ciosami wymierzonymi przez praworęcznego przeciwnika, więc mogą być mocno zaskoczeni, gdy leworęczny zacznie uderzać ich z drugiej strony. W sportach takich jak baseball, hokej, tenis leworęczni również dominują, ponieważ ich przeciwnicy nie są przyzwyczajeni do sposobu w jaki poruszają się ich koledzy, jaką przyjmują postawę, pod jakim kątem serwują, czy odbijają piłki, co stanowi duże utrudnienie dla przeciwnika.
Czy mimo tych wielu zalet dobrze funkcjonuje się im na co dzień? Nie do końca, ponieważ świat został stworzony dla praworęcznych – myszki komputerowe, pióra, szkolne krzesła z pulpitem do pisania znajdującym się po prawej stronie czy nożyczki to tylko niektóre przedmioty codziennego użytku, których obsługa sprawia kłopot leworęcznym. Dużym utrudnieniem jest ręczne pisanie, gdzie wierzchem dłoni ścierają zapisany tekst, spirala w zeszycie też nie ułatwi im zadania. Jest to jeden z powodów, przez który decydują się pisać prawą ręką co ze względu na wspomniany wcześniej szybszy przepływ informacji między półkulami mózgu, wychodzi im znacznie lepiej niż w przypadku osób praworęcznych próbujących pisać lewą ręką.
Leworęczność należy zaakceptować, wyeliminowanie jej jest niemożliwe, bo jak wspomniano wyżej, niesie to za sobą negatywne skutki. Producenci wychodząc naprzeciw wymaganiom mniejszości społecznej, produkują coraz to na nowsze elementy użytku codziennego, pomoce szkolne, instrumenty czy narzędzia. W wielu krajach powstały sklepy z asortymentem dla leworęcznych. Świat coraz śmielej spogląda w lewą stronę, dążąc do zapewniania wygody, komfortu i całkowitego bezpieczeństwa leworęcznej mniejszości.
W Anglii założono Światową Organizację Klubu Leworęcznych, która ustanowiła 13 sierpnia Międzynarodowym Dniem Leworęcznych, więc trzeba pamiętać, aby tego dnia złożyć życzenia swojemu leworęcznemu znajomemu.
